Invoering
Kruiden en planten worden al sinds de oudheid gebruikt als bron van therapeutische verbindingen in traditionele geneeskundige systemen. Medicijnenplanten spelen een belangrijke rol in traditionele gezondheidszorgsystemen en op internationale kruiden- en farmaceutische markten.
De medicinale waarde van deze planten ligt in enkele chemische stoffen die een duidelijke fysiologische werking op het menselijk lichaam hebben. De belangrijkste van deze bioactieve bestanddelen van planten zijn alkaloïden, tannines, flavonoïden en fenolische verbindingen. Z. officinale (Zingiberaceae) is een belangrijke plant met verschillende etnomedicinale en nutritionele waarden en wordt daarom wereldwijd veel gebruikt als specerij, smaakstof en kruidengeneesmiddel.
Traditioneel wordt Z. officinale gebruikt in de Ayurveda, Siddha, Chinese, Arabische, Afrikaanse, Caribische en vele andere geneeswijzen om een verscheidenheid aan ziekten te genezen, zoals misselijkheid, braken, astma, hoest, hartkloppingen, ontstekingen, dyspepsie, verlies van eetlust, constipatie, indigestie en pijn.
In de laatste paar decennia is Z. officinale uitgebreid bestudeerd vanwege zijn medicinale eigenschappen door geavanceerde wetenschappelijke technieken en zijn er verschillende bioactieve verbindingen geïsoleerd uit de verschillende delen van de plant en farmacologisch geanalyseerd. De plant wordt gerapporteerd voor antimicrobiële activiteit, antikankeractiviteit, antioxiderende activiteit, antidiabetische activiteit, nefroprotectieve activiteit, hepatoprotectieve activiteit, larvicide activiteit, analgetische activiteit, ontstekingsremmende activiteit en immunomodulerende activiteiten. Het huidige overzicht is gericht op een algemeen overzicht van de morfologie, distributie, fytochemie en medicinale eigenschappen van Z. officinale en de toekomstige vooruitzichten voor verder wetenschappelijk onderzoek voor de ontwikkeling van effectieve therapeutische verbindingen.
Om de studie in zijn geheel te lezen, klik hier ( engels )
